Van de redactie

Opstaan

We begonnen deze jaargang van Kerk in Zoetermeer met een themakrant over ‘Op je knieën’. Nu is het tijd om op te staan.

‘Ga rechtstaan’, zeggen de Vlamingen. In de rooms-katholieke liturgie heet het ook zo: opstaan voor God, opstaan met God. Je komt overeind, gaat staan met rechte rug, staat pal voor wat je gelooft.

In de tijd naar zijn kruisiging en sterven toe valt Jezus geregeld op zijn knieën: om te bidden, te danken, te smeken, pijn en bloed uit te zweten. Maar daarin komt een keer. Jezus staat op uit het graf waarin Hij gelegd was en dat doet Hij met macht. Overtuigend. De aarde beeft en soldaten sidderen.

Vervolgens lees je in de Bijbel steeds dat Hij ‘staat’. Recht op zijn voeten en zichtbaar, wanneer Hij bedroefde vrouwen ontmoet, wanneer Hij binnenkomt in de kring van vreesachtige leerlingen, wanneer Hij twijfelaars de wonden in zijn handen en in zijn zij laat zien.

De beweging zet zich door, volgelingen kunnen niet blijven zitten en het nieuws niet voor zich houden. De boodschap van hoop en liefde moet verteld worden. Van Christus’ overwinning op dood en kwade machten, op manipulators en verleiders, moet getuigd worden.

Het Latijnse woord voor ‘getuigen’ is ‘testari’. Je herkent het in ‘testament’ en ook in ‘protest’ en ‘protestant’. Dat is dan in combinatie met ‘pro’, dat staat voor ‘voor’ en ‘vooruit’. Een protestant is dus iemand die niet tegen maar voor is! Iemand die uitkomt voor zijn mening en daarvan publiekelijk getuigt. Iemand die niet opstaat tegen, maar opkomt voor.

Zo wil ik wel protestant zijn, en het hoopvolle geluid van Pasen aan iedereen laten horen.