Kerk in Zoetermeer

VERTROUWEN EN EENVOUD

Wat eten we vandaag?

LEVENSSTIJL • Het is een vraag die vaak gesteld wordt: ‘Wat eten we vandaag?’. Praktisch om je boodschappen te plannen, je erop verheugen, aandacht hebben voor smakelijk en gezond voedsel, en meer. Soms realiseer je je dat dit niet vanzelfsprekend is. Zoveel mensen die niet weten wat ze gaan eten, omdat er geen keuze is. Mensen die door geldgebrek of ziekte geen boodschappen in huis hebben. Mensen die afhankelijk zijn van …

We leven in een tijd van grote verschillen. Je kunt het ook merken in de eigen omgeving. De kloof tussen arm en rijk wordt groter. Als je weinig te besteden hebt denk je drie keer na voordat je iets koopt. Het leven kan onzeker en moeizaam zijn. Red ik het vandaag nog wel? Hoe overleef ik? Hebben mijn kinderen perspectief? Je hebt geen keus, je moet verder en het lijkt op een tocht door de woestijn.

Waar TE voor staat is meestal niet goed, behalve TEvreden

Dan valt het op als mensen zonder geldprobleem toch met een minimum aan middelen op vakantie gaan. Met een piepklein tentje achterop de fiets ontdekken van hoe weinig je kunt leven. Of sterker nog: vliegen naar een ver land en daar voor veel geld je aansluiten bij een groep die probeert te overleven in de jungle. Een zelftest of je primitief kunt leven? Een besef dat we te afhankelijk zijn van voorzieningen en dat dit te veel is? Te zwaar belast zijn met een hectisch leven en het liever eenvoudiger willen? Waar TE voor staat is meestal niet goed, behalve TEvreden.

Eenvoud vieren
Een gezin besloot eens van Goede Vrijdag tot Paaszondag zonder elektriciteit te leven. Zestig uur zonder het gebruikelijke comfort. Behalve de vriezer werd elk apparaat in huis uitgeschakeld. Dit leek niet een beslissing die de wereld zou veranderen, maar het had op hen grote invloed. De levensstijl werd aangepast: anders eten, warmere kleding dragen en extra tijd nemen voor de gewone handelingen.
Er was wel stromend water en een gevulde voorraadkast, dus zo primitief was het nu ook weer niet. Dit was natuurlijk niet te vergelijken met het voortdurende tekort waarmee veel mensen op deze aarde te maken hebben. Deze tijdelijke situatie maakte hen dankbaarder voor de voordelen van de moderne technologie en zorgvuldiger in het gebruik daarvan. Ook kregen ze een beter besef van wat Jezus doormaakte. De beleving van Goede Vrijdag werd dieper en zij traden veranderd de vreugde en het licht van Pasen binnen. Het werd voor hen een feest van eenvoud en samenwerking, een kostbare herinnering voor dit gezin.

Een sober leven is zeker geen somber leven

‘Zomaar te gaan’
Het (kinder)lied van Hanna Lam en Wim ter Burg getiteld ‘Zomaar te gaan’ – prachtig door de eenvoud – duidt op de lange woestijnreis van het volk Israël die wordt beschreven in het Bijbelboek Exodus. Het is een lied van onzekerheid, loslaten en vertrouwen.

Zomaar te gaan
met een stok in je hand,
zonder te weten
wat je zult eten.
Zomaar te gaan
met een stok in je hand;
eindeloos ver
is ’t beloofde land.

Onderweg verliest het volk vaak hun geloof in dat beloofde land. Niet alleen dat het nog zo heel ver weg ligt, maar ook: haal ik het wel? Ze lijden honger en dorst, de dood dreigt. De generatie die de reis was begonnen, kan het beloofde land misschien zelf niet bereiken. Hun kinderen groeien op in de woestijn, maar halen zij het wel?

Zomaar te gaan,
wordt het leven of dood?
Altijd maar banger,
duurt het nog langer?
Zomaar te gaan,
wordt het leven of dood?
In de woestijn
worden kinderen groot.

Wanneer wij dit lied plaatsen in deze tijd, kun je het beeld zien van een persoonlijke of gezamenlijke tocht door het onbekende en onzekere: het leven. Er kan veel gebeuren in je leven, het uitzicht kan uit beeld raken. Toch ga je verder met Gods belofte als bewijs. Zo kun je als mens groeien en geestelijk volwassen geworden in het beloofde land aankomen.

Zomaar te gaan,
met Zijn woord als bewijs,
altijd maar lopen,
altijd maar hopen.
Zomaar te gaan,
met Zijn woord als bewijs;
straks wonen wij
in een paradijs.

Vertrouwen en eenvoud voeren in dit lied de boventoon. Eenvoud is een innerlijke waarde, niet slechts een uiterlijke. De vraag: ‘Wat eten we vandaag?’ gaat niet alleen over welk voedsel je nodig hebt, die vraag gaat ook over vanuit welke bron je leeft. Zoals het manna in de woestijn: iedere dag genoeg en het delen met elkaar. Zo kun je de Veertigdagentijd ingaan. Bedenk daarbij: een sober leven is zeker geen somber leven.

• Irene de Geus-Haasbroek
KiZ-REDACTEUR

Bronnen: