PROEVEN BIJ DE KERKBUREN

Wat je van verder weg haalt, is (vaak) ook lekker

GENIETEN VAN VERSCHEIDENHEID • ‘Het gras bij de buren is altijd groener’, zo luidt een bekend spreekwoord. Het bedoelt aan te geven dat we veelal denken dat anderen het beter voor elkaar hebben dan wijzelf. In kerkelijk Nederland gaat dit juist vaak niet op. Daar zou het spreekwoord ‘Alleen eigen gras is groen’ wellicht meer van toepassing zijn. Te zwart-wit gesteld, ik weet het, maar er zit wel een kern van waarheid in.

Wij zijn gehecht aan onze eigen tradities, rituelen en overtuigingen. Op zich goede zaken. Immers, herkenbaarheid geeft rust en houvast in een wereld waarin veel op losse schroeven staat, waar vernieuwing en verandering de maatstaf lijkt. Maar naast het gevaar van het ontwikkelen van een kokervisie, doen we ons zelf hiermee ook tekort. God schiep de wereld en de mens in al zijn verscheidenheid en daar mogen we van proeven en genieten.


Verrassend
Tijdens mijn verblijf laatst in Italië heb ik de Italiaanse keuken uitgeprobeerd. Sommige gerechten waren heerlijk, om je vingers bij af te likken. Sommige waren – laten we het netjes zeggen – ‘not my taste’. Maar als ik het niet had uitgeprobeerd, waren ook de heerlijke gerechten aan mij voorbij gegaan. En geloof me, ik had ze niet willen missen. Hoewel de naam van het gerecht me vaak niets zei, laat staan dat ik wist wat ik at, probeerde ik het toch.
‘Onbekend maakt onbemind’, om een ander spreekwoord te gebruiken. Een keer een bezoekje brengen aan een andere gemeente of geloofsgemeenschap en daar andere, misschien wel minder bekende vruchten van de Geest proeven, kan heel verrassend werken.

En ja, soms zul je zeggen: ‘not my taste’, maar wat dan nog? Je zult ongetwijfeld ook heerlijke vruchten ontdekken waarvan je het bestaan niet kende. Alleen door te proeven – en soms ook te beproeven – kom je daar achter. En verschil mag er zijn.

Ga op bezoek en proef
Jezus zei ooit: ‘In het huis van Mijn Vader zijn vele woningen’. Dat zijn echt niet allemaal het type doorzonwoning uit de jaren zestig. Het zijn er vele in aantal, maar vast ook vele in verscheidenheid. Orthodox, vrijzinnig, evangelisch, midden-orthodox, remonstrants, luthers, protestants, oosters of katholiek, met elkaar vormen we dat ene lichaam.


In een wereld waarin polarisatie sterker lijkt te worden, is het goed om te laten zien en te laten horen, dat verscheidenheid geen gevaar maar juist een verrijking is.
Ga eens op bezoek bij de ander, proef en laat je verrassen. Wees niet bang, maar stel je open op. Nodig de ander eens uit, wees gastvrij en luister oprecht. In alle verscheidenheid kunnen we zo toch één zijn in Christus.

• Willem van Rumpt
KiZ- REDACTEUR