Van de redactie

Trapperfiets

‘Oma, oma’, klinkt het opgewonden, ‘ik kan op de trapperfiets!’ Een van de kleinkinderen belt en ik voel het enthousiasme vibreren in mijn oor. ‘Echt waar? Kan mama een foto sturen?’ Want ik kan het niet geloven. Net drie jaar en al zonder zijwieltjes? ‘Ja hoor’, roept ze. ‘En sturen ook. Alleen wiebelt het een beetje.’ Dat wil ik dan wel weer geloven.
‘En als papa eerst een duwtje geeft, ga ik hééél hard!’
‘Maar wat doe je als je valt?’, wil ik weten. Daar hoeft ze ook niet lang over na te denken. ‘Dan zet ik gauw mijn voet op de grond.’
Onbevangen en vol vertrouwen. Als het even niet gaat, dan stop je. Als je vooruit wilt, dan heb je iemand nodig. Als je wiebelt, kan iemand bijsturen.

‘Vrees niet, want ik ben met je,
kijk niet angstig rond, want ik ben je God;
sterken zal ik je, ja helpen zal ik je,
ja je vasthouden met mijn rechterhand vol gerechtigheid.’
(Jesaja 41:10)

Ook Jezus zegt het, als Hij afscheid neemt en zijn Geest als Trooster belooft:
‘En zie, Ik ben met u al de dagen, tot de voleinding van de wereld.’
(Mattheüs 28:20)

In deze krant geven we in woord en beeld uiting aan wat geloof en geestkracht vermag. Ook in tijden van corona. De heilige Geest zelf zie je niet, maar zijn krachtige werking is wel degelijk dichtbij. Je merkt het overal. Inspirerend, troostend, bemoedigend.