Heling en herstel

Als een boom die valt

GETEKEND • Na een zomer met lange dagen en korte nachten komen we steeds dichter bij de donkere december­maand. Het jaargetijde waar de nacht het steeds meer lijkt te winnen van de dag. Zo is de cyclus van het jaar, de kringloop van het leven. We weten en vertrouwen dat op die donkere winter straks weer de lente en de zomer zullen volgen. Elk jaar opnieuw als een schakel aan de ketting van ons leven.

Een boom groeit langzaam door de jaren heen. Onder invloed van al die passerende jaargetijden, met storm, regen, wind en kou maar ook met zon en warmte, wordt de boom gevormd tot wat hij is. Uniek in zijn soort, soms met grillige vormen en gebroken takken of schuinstaand door de krachtige wind. Maar ondanks zijn gebreken en beperkingen staat hij jarenlang trots overeind. Elke boom heeft zo zijn eigen butsen en schrammen. Het leven laat nu eenmaal zijn sporen achter. Maar zelfs de meest krachtige en stoere boom zal eens het onderspit delven. Als zo’n boom deel uitmaakt van je leven, een boom waar je elke dag tegenaan kijkt en van geniet, dan kun je je een leven zonder die boom niet voorstellen. De wereld ziet er ineens zo anders uit. De lege plek die de boom achterlaat is als een litteken, zichtbaar en soms pijnlijk aanwezig.
Ook de mensen van wie we in november de namen zullen noemen waren getekend door de jaargetijden. Ook voor hen kwam het moment waarop ze zich gewonnen moesten geven. Ook hun lege plek is tastbaar en voelbaar aanwezig en geeft een blijvend litteken.

Vanuit de natuur leren we dat het vallen van de boom noodzakelijk is, want zo geeft hij zijn levenskracht door. De grond waarop hij stond neemt hem op, om het jonge gewas levenskracht te geven.
Zij die ons voorgingen zijn als de boom die viel. Hun leven was en is waardevol en ook na het heengaan werken zij door in de generaties die komen. De cyclus van het leven krijgt zin als we de liefde van ons voorgeslacht oppakken en tot bloei laten komen in de wereld waar wij nu leven. Er staat niet voor niets geschreven dat Geloof en Hoop en Liefde de belangrijkste waarden van het leven zijn. Geloof en Hoop zullen eens overbodig zijn, maar de Liefde houdt stand.
Zelfs als de boom valt, blijft de liefde bestaan in wereld en in de harten van wie hem lief waren. We noemen de namen en branden een kaarsje ter nagedachtenis aan hen die ons voorgingen. Zoals die namen mogen klinken, zo klinken geloof en hoop en liefde door in ons hart. Steeds opnieuw, als een eindeloze echo.
De kringloop van het leven krijgt zijn vervulling in de liefde die blijft. Ik wens en bid dat de rust van die liefde uw hart mag vullen en de lege plek zal verzachten.

• Willem van Rumpt
KiZ-REDACTEUR