Een open gesprek met ... jongerenpastor Arianne Lodder

INTERVIEW • Sinds 2020 verschijnen van haar hand stukjes in de zondagsbrieven en het gemeentenieuws van de Ichthuskerk, het thuis van de protestantse wijkgemeente Zoetermeer-Noord. Hoog tijd om nader kennis te maken met kerkelijk werker en jongerenpastor Arianne Lodder.

Ze is geboren in Rossum vlakbij Zaltbommel en als peuter naar het westen verhuisd. Na nog enkele verhuizingen kwam ze terecht in Zwijndrecht, waar ze nog steeds met veel plezier woont. Ze voelde zich, hoe jong ook, thuis in de Protestantse Kerk daar. Ze zat in het jeugdwerk, werd jeugdouderling en bruiste altijd van ideeën die ze ook vaak kon uitwerken.
Na de middelbare school is ze in het bibliotheekvak gerold en werd bibliothecaris op advocatenkantoren. ‘Dit deed ik een aantal jaren met heel veel plezier’, zegt Arianne. Maar het werken in de kerk liet haar niet los. Daarom startte ze in 2003 met een deeltijdopleiding Godsdienst-pastoraal werk. Door omstandigheden thuis, gecombineerd met ouderling zijn en het werk, werd de studie haar te veel. Maar na een paar jaar, ze was ondertussen jeugdouderling af, ging het toch weer kriebelen en ze wist de studie weer op te pakken. Soms best pittig, studeren en werken tegelijk, maar het lukte. Tijdens ons gesprek krijg ik de indruk dat Arianne alles met meer dan honderd procent invulde – en dat vaak nog doet!


Na het afstuderen ging ze in deeltijd aan het werk in de kerk. Haar eerste plek werd Vlaardingen. Een heerlijke tijd met een fijn team waar ze veel leerde van hoe het er in de praktijk echt aan toe gaat. Alles lijkt goed te gaan en dan ineens komt er ontslag op het advocatenkantoor. Het waarom was groots aanwezig en de onduidelijkheid groot.
Kort daarna merkt ze in een bijeenkomst rond Kerst dat God haar persoonlijk roept, bij het verhaal van Mozes in zijn biezen mandje. Hoe moeilijk kunnen momenten in je leven zijn, waar God een oplossing geeft die grote gevolgen heeft. Het ontroert als Arianne vertelt hoe God haar optilde uit het water waarin ze dacht onder te gaan, door dat ontslag wat ze niet kon bevatten. Maar God liet haar de volgende stap zetten en in Zijn wijngaard werken als missionair werker.
Ze voelt zich hierdoor gedragen op de weg die ze nu gaat. Er volgen twee jaar in Delft, ook een fijne tijd. Totdat een familielid in Kerk in Zoetermeer een advertentie van de Ichthuskerk leest, waar ze op zoek zijn naar een kerkelijk werker. Dat was in 2020. Corona beheerste Nederland. ‘Ik stelde mezelf voor in een lege kerk, in mei 2020. Je was volop aan het werk, maar wel geïsoleerd. In augustus werd ik bevestigd, toen was er iets meer bewegingsvrijheid.’ Geen gemakkelijke start, maar daar hoor ik haar niet over.


Als kerkelijk werker houdt Arianne zich voornamelijk bezig met de jeugd. Dat ligt haar na aan het hart. Een en al enthousiasme is ze als ze vertelt over de kinderen, jongeren en hun ouders, over haar plannen, over de scholen waar ze vanuit de kerk contact mee heeft. Ze loopt graag met de jongeren op en wil hen laten zien hoe waardevol de gemeenschap van de kerk kan zijn. Met als doel dat ze hun weg vinden in het geloof, en de keus maken. Dat ouderen en jongeren dankzij elkaar kunnen ontdekken dat samen de weg van geloven gaan belangrijk is.
Je samen bezighouden met de dingen die worden aangereikt om je geloof te verdiepen. ‘Daar wil ik mij met hart en ziel voor inzetten’, is haar drijfveer.

• Marjolijn van der Haven-Verweij
KiZ-REDACTEUR